व्हाईट लिली -४

शुभदा स्वतःशीच पुटपुटली. आशुतोषवर तिचा विश्वास होता; पण रागिणीच्या जाण्याने तो पुरता निराशेच्या गर्तेत गेला होता. त्यामुळे तो व्यसनाच्या आहारी तर जाणार नाही ना म्हणून ती उगीच त्याला विचारून तिच्या मनाची पुन्हा पुन्हा खात्री करून घेत असे. बरेचदा ती त्याचं पाकीट तपासायची. पाकिटात त्याने लपवून ठेवलेला रागिणीचा फोटो तिनेही कित्येकदा पाहिला होता; पण ती कधीच त्याला दुखवायची नाही. तिला माहीत होतं की तो मनस्वी आहे. त्याच्या अश्या बिनधास्त वागण्याकडे दुर्लक्ष करण्याचे अजून एक कारण म्हणजे घरात त्याच्याइतकं तिला समजून घेणारा दुसरा कुणीच सदस्य नव्हता. सगळं काही ठीकठाक होतं; पण मग काय होतं त्याच्या आयुष्यात ज्यामुळे तो असा हरवलेला असायचा? शुभदाला काही कळायचं नाही. त्याच्या काळजीने ती व्यथित व्हायची. आजही आपल्या लाडक्या लेकाला ओरडल्याचं शल्य तिच्या मनाला टोचत होतं.