प्रेमात होतो स्वप्नांची गोड गंध,
तिच्या डोळ्यात रंग होते, त्यात उमलतं सौंदर्य,
तिच्या ओठांवर गाणी होती, हसण्याचं संगीत,
प्रत्येक श्वासात गुळगुळीत प्रेमाचा स्पर्श होई.
तिच्या डोळ्यात रंग होते, त्यात उमलतं सौंदर्य,
तिच्या ओठांवर गाणी होती, हसण्याचं संगीत,
प्रत्येक श्वासात गुळगुळीत प्रेमाचा स्पर्श होई.
पण त्या प्रेमाच्या सोबतीने एक काळोख आला,
तिच्या हसऱ्या चेहऱ्यावर अंधाराची छाया फुलली,
तिच्या गोड शब्दांतून एक गहिरं गूढ दडलं,
एक तुटलेली जखम, जी मी कधीच समजून घेतली नाही.
तिच्या हसऱ्या चेहऱ्यावर अंधाराची छाया फुलली,
तिच्या गोड शब्दांतून एक गहिरं गूढ दडलं,
एक तुटलेली जखम, जी मी कधीच समजून घेतली नाही.
अकृती, तुझ्या प्रेमात हसणं सोपं होतं,
पण दुःखाच्या चिमण्यांमध्ये समजून घ्यावं लागलं,
तू जिथे होतीस, तिथे एक निराशेचा वारा गेला,
आणि मी त्या वाऱ्याच्या आत अडकून गेलो.
पण दुःखाच्या चिमण्यांमध्ये समजून घ्यावं लागलं,
तू जिथे होतीस, तिथे एक निराशेचा वारा गेला,
आणि मी त्या वाऱ्याच्या आत अडकून गेलो.
प्रेमात असं काय होतं, जिथे हरवलेली माणसं,
दुःखाच्या लाटा लाटांप्रमाणे उफाळतात,
तुझ्या जाण्याने एक रिकामा जागा होतो,
आणि त्या जागेत एक नवा प्रश्न तयार होतो.
दुःखाच्या लाटा लाटांप्रमाणे उफाळतात,
तुझ्या जाण्याने एक रिकामा जागा होतो,
आणि त्या जागेत एक नवा प्रश्न तयार होतो.
आता तुझ्या आठवणींचं तोल जाणवतं,
प्रेमाचं एक हसू, आणि दुःखाचं एक रडणं,
दोन वेगळ्या गोष्टी पण कधी एकसारखा अनुभव,
प्रेम आणि दुःख एकत्र येऊन, आठवणींमध्ये बदललेलं असतं.
प्रेमाचं एक हसू, आणि दुःखाचं एक रडणं,
दोन वेगळ्या गोष्टी पण कधी एकसारखा अनुभव,
प्रेम आणि दुःख एकत्र येऊन, आठवणींमध्ये बदललेलं असतं.
पण जरी दुःख होतं, तरी प्रेमाचं ते अस्सल पंख,
ते फडफडतं, तो एक नवीन अध्याय सांगतं,
अकृती, तुझं प्रेम जखमांची छाया नसलेलं,
दुःखातही प्रेमाचा रंग वेगळा असेल, हे मला कळलं.
ते फडफडतं, तो एक नवीन अध्याय सांगतं,
अकृती, तुझं प्रेम जखमांची छाया नसलेलं,
दुःखातही प्रेमाचा रंग वेगळा असेल, हे मला कळलं.
प्रेमाची जखम, दुःखाचा रस्ता,
हेच जीवन, हेच सत्य, एक वळण.
आणि जरी तू नसलीस माझ्याजवळ,
तुला न विसरता, तोच पवित्र बंध ठेवता.
हेच जीवन, हेच सत्य, एक वळण.
आणि जरी तू नसलीस माझ्याजवळ,
तुला न विसरता, तोच पवित्र बंध ठेवता.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा