झाले मोकळे आकाश

सुधा दार बंद करून बाहेर निघाली तेव्हा संध्याकाळचे सहा वाजले होते.
मे महिन्याची ती संध्याकाळ, दिवसभराच्या उकाड्या पासून सुटका, म्हणून बरेच लोकं फिरायला बाहेर निघत.
सुधाताई सुद्धा जवळच असलेल्या बागेमध्ये फिरायला जात.
तिथे अनेक मुले खेळायला येत काही समवयस्क जोडपीही भेटत.
आज त्यांना बागेत येऊन बराच वेळ झाला, पण कुमुद चा अजून पत्ता नव्हता .
कुमुद त्यांची समवयस्क मैत्रीण. दोघी संध्याकाळी बागेत येत फिरत गप्पा मारत आणि अंधार पडायला लागला की आपापल्या घरी परतत.
दोन चक्कर त्यांनी बागेतल्या वॉकवे वर लावल्या, तेवढ्यात कुमुद लगबगीने येताना दिसली तिचा चेहरा प्रसन्न दिसत होता.
दोघी जवळच असलेल्या बेंचवर विसावल्या .
"आज इतका उशीर"!
"ते जाऊ दे ग" म्हणत कुमुद ने पर्समधून डबा काढला त्यातून केक चा एक पीस सुधाला भरवला.
केक खात खात सुधा ने विचारले "काय ग ---काही गोड बातमी वाटतं शिल्पा कडून"!
"नाही ग तसं नाही"...
मग?
"अगं, आज माझा वाढदिवस आहे ना म्हणून राहुल, माझ्या लेकाने माझ्यासाठी हा- मोठा केक आणला. त्यावर आयसिंग ने हॅप्पी बर्थडे लिहिल होतं. सोबत सुंदरसं ग्रीटिंग पण होतं. त्यावर,
"जिचे अवघं विश्व माझ्या भोवती फिरतं त्या माझ्या आईसाठी वाढ दिवसाच्या खूप खूप शुभेच्छा.. "काय सांगू तुला सुधा मला इतका... इतका आनंद झाला म्हणून,.... माझा राहुल ,त्याचे माझ्यावर किsती प्रेम आहे हे त्यांनी दाखवून दिले त्याच्या मनात माझी अशी एक खास जागा आहे तिथे फक्त मीच आहे आणि ती जागा कोणीही घेऊ शकत नाही." ‌
"..आणि शिल्पा??"
"शिल्पा सुद्धा तिथेच होती, मी तिला म्हंटले ही कि आपण दोघी मिळून केक कापू...."
" मग'??"
ती म्हणाली ...".नाही, आई हा स्पेशल दिवसाचा स्पेशल केक फक्त तुमच्यासाठी आहे, "
कुमुद च्या आनंदात सहभागी होत सुधाने तिला प्रेमाने घट्ट मिठी मारली.