घरटं भाग ३

पण भिंतीवर मात्र आता एक नवीन फोटो दिसू लागला. काही क्षण आधी नव्हता, आणि आता त्या फोटोत विराज होता. त्याच्या गळ्यात कॅमेरा. आणि त्याच्या शेजारी त्याची आई गरोदर होती विराज आपल्या आईच्या पोटावर हा ठेवून काही बोलत असावा.त्याच्या हातातून तो कॅमेरा खाली पडायचा बाकी होता इतका हादरला होता तो. “हे... कसं...” त्याचे शब्द ओठातच विरघळले.त्याने पुढे सरसावून बाहुली उचलण्यासाठी हात लांबवला आणि..सगळं घर एकाएकी थरथरू लागलं. काच फुटल्याचे आवाज, जणू भिंतीवर कोणी हातोड्याने घाव घालत होतं. झोपाळा जोरजोरात हेलकावू लागला. आणि त्याच दिशेने तोच स्वर आला “ते वचन तू विसरलास ना?”त्या स्वरात राग नव्हता. पण एक हळवा हंबरडा होता. एक तुटलेली आशा. एक वाट पाहत राहिलेली नजर.