शेतकरी परिस्थितीशी लढला पण हरला नाही

सरोळी व परिसरात मे महिन्यात पेरणीपूर्व मशागतीची कामे सुरु होतात. भूईमूग व मक्का ही उन्हाळी पिके काढणीनंतर मशागतीला वेग येतो.यावर्षी मेच्या सुरवातीपासून पावसाला सुरवात झाली त्यामुळे मशागतीची कामे ठप्प झाली. उन्हाळी पिके काढण्यास येऊनसुद्धा शेतामध्ये काम करण्याची संधीच पावसाने दिली नाही त्यामुळे पिके शेतात आणि शेतकरी घरात अशी परिस्थिती झाली. पावसाचे दररोज कोसळणे चालूच होते.असे करत मे महिना संपत आला. पेरणीचा हंगाम जवळ आला होता. शेतातील पिकं तशीच उभी होती ;पण हार मानणारा शेतकरी कसला…! शेतकऱ्यांला समजून चुकले होते पाऊस आत्ता थांबत नाही. मोठ्या हिम्मतिने शेतक-यांनी पिकं काढायला सुरवात केली. भूईमूग शेतातील बांधावर उपसुन ठेवले, मक्का कापून ढीग लावले. मक्याचे मोठे सड चिखलातून काढले.आत्ता पर्याय नव्हता शेतक-यांनी हातात कुदळीने जमीन खांदायला सुरवात केली. यामध्ये महिलाही सहभागी झाल्या. आपले शेत असेल तसे तयार करण्यास सुरु केले. ओल्या मातीत प्रत्येकाचा जीव घाईला आला; पण कुणी कष्ट करणं सोडलं नाही. अशातच भाताची पेरणी कांहीनी हात नांगरीने तर कांहीनी कुरीने ( पाभरीने) केली. पेरणी झाल्यानंतर पावसाची रिपरिप सुरुच होती.जोरदार पावसाने जमिनीत पाणि साचले त्यामुळे अनेक ठिकाणी भाताची उगवण झाली नाही.शेतक-यांची अवस्था फार बिकट झाली. भाताची उगवण नसलेमुळे शेतक-यांनी भाताचे तरवे टाकण्यास सुरवात केली. त्या तरव्यातील भाते पाखरांनी फस्त केली.अशा खडतर परिस्थितीचा सामना यावर्षी शेतकऱ्यांना करावा लागत आहे.अशा हालअपेष्ठा , वेदना केवळ शेतक-यांला सोसाव्या लागतात हे निश्चितच वेदनादायी वाटते.