" आता इतक्या रात्रीचे तुम्ही कुठे जात आहात? तुम्ही पण थकला असेल ना ..... आता आराम करा , उद्या सकाळी कुठे जायचं असेल तिकडे जावा.... " भार्गवी पटकन त्यांच्याकडे पाहून बोलून मोकळी होते... इतक्या वेळापासून ते आपल्या सोबत आहे आणि आपली काळजी घेत आहे हे तिने पाहिलेले असते त्यात आता इतक्या रात्रीच ते आपल्याला सोडून कुठे जात आहेत या विचाराने तिच्या मनामध्ये भीती निर्माण होते त्यामुळे ती त्यांना अडवते....
आत्ता पुढें,
भार्गवीने असे हक्काने थांबवणे त्यांना मनापासून आवडते... ते प्रसन्न चेहऱ्यानेच तिच्याकडे पाहू लागतात... भार्गवी ची आज्जी पण आश्चर्याने तिच्याकडे पाहू लागते...
" ठीक आहे , नाही जात कुठे... ज्या काही महत्त्वाचं काम आहे ते घरातूनच करेल चालेल ना... " मिस्टर विश्वास खट्ट्याळ आवाजात तिच्याकडे पाहून तिला विचारतात...
" हुं; " ते नाही जाणार या विचाराने खुश होऊन ती हलकाच हुंकार भरते...
" आज्जी, तुम्ही व्यवस्थित जेवलात ना ? " मिस्टर विश्वास त्यांच्याकडे पाहून त्यांना विचारतात...
" हो, तुमच्या घरातली मावशी छान लक्ष देते बघा... जेवणाकडे गोळ्यांकडे तिचा बारीक लक्ष असतं... घर तर सगळे स्वच्छ ठेवतेच पण घरातल्या सगळ्यांची प्रेमाने काळजी घेते.. " आजी कौतुक करत बोलतात...
" हो, त्या मावशी खूप वर्ष झाले माझ्याकडे कामाला येतात पण कधी मला माझ्या घरच्यांची कमतरता भासू देत नाही... माझ्या आईने तिच्या ओळखीने त्यांना पाठवले आहे... " मिस्टर विश्वास पण शांत मनाने सांगतात...
" भार्गवी बाळा, तू आराम कर थकली असशील ना.. " आजी तिच्या मलुल झालेल्या चेहऱ्याकडे पाहून तिला बोलतात...
" हो, तुला पाहिजे असेल तर तू आजीच्याच रूम मध्ये जा... काही गरज वाटली तर सांगा, मी आहे माझ्या रूममध्ये.... " असे बोलून मिस्टर विश्वास आपल्या रूममध्ये निघून जातात... भार्गवी आजी सोबत तिच्या रूममध्ये जाते... भार्गवी फ्रेश होम कपडे चेंज करून आपले आजीच्या मांडीवर धोका ठेवून शांतपणे डोळे बंद करते... आज तिला बऱ्याच दिवसांनी मन शांत झाल्यासारखे वाटू लागते.... तिची आजी पण प्रेमाने तिच्या डोक्यावरून केसांमधून हात फिरवू लागते....
मिस्टर विश्वास आपल्या रूममध्ये येऊन फ्रेश होतात आणि एकदा आपल्या मित्राला फोन करून काही महत्त्वाचा डिस्कशन करू लागतात.... उद्या पोलीस स्टेशनला गेल्यावर काय काय प्रोसिजर करावी लागेल याबद्दल आधी सगळी इन्फॉर्मेशन विचारून घेतात.... थोडा वेळ त्या पुरावांनी बद्दल सगळी इन्फॉर्मेशन घेऊन ते पण शांतपणे झोपून जातात...
आज त्यांना खरंच सुखाची झोप लागणार होते कारण त्यांची भार्गवी ही सुखरूप पणे त्यांच्याच घरात आज सुरक्षित होती... इतक्या दिवसाची त्यांच्या मनाची झालेली घालमेळ आज येऊन शांत झाली...
सकाळी नेहमीप्रमाणे मिस्टर विश्वास हे उठले आणि आपल्या जिम मध्ये जाऊन कसरत करू लागले.... त्यानंतर फ्रेश होऊन बाहेर नाश्त्यासाठी आले... त्यांच्या घरातल्या मावशीने सकाळी लवकरच येऊन सगळ्यांसाठी नाष्टा बनवला होता.... आज खूप दिवसानंतर आजीच्या कुशीमध्ये झोपल्यामुळे भार्गवीला ही शांत झोप लागली होती त्यामुळे सकाळी उठल्यावर त्याचा चेहरा अगदी फ्रेश वाटत होता... सकाळी भार्गवी आपल्या आज्जी सोबत गप्पा मारतच बाहेर जेवणा च्या टेबलवर येऊन बसली...
" गुड मॉर्निंग मिस्टर विश्वास... " त्यांना समोर पाहून भार्गवी नये लगेच हसतमुखाने त्यांना ग्रीट केलं...
" गुड मॉर्निंग... रात्री व्यवस्थित झोप झाली ना ? " मिस्टर विश्वास यांनी पण तिच्याकडे पाहून हसून विचारले....
" हो, काल खरंतर खूप दिवसानंतर मला इतकी छान सुखाची झोप लागली... मला खरं तर कुठल्याही नवीन ठिकाणी गेला तर झोप येत नाही परंतु या ठिकाणी मी नवीन असल्यासारखी मला वाटलेच नाही... " भार्गवी सगळीकडे नजर फिरवत त्यांना सांगू लागते.....
' कारण या घराच्या प्रत्येक कणाकणामध्ये तुझं प्रेम आहे भार्गवी.... शांत नजरेने एकदा माझा नजरेत बघशील तर तुला ते प्रेमही दिसेल आणि या घराचा आपलेपणाही समजेल... ' मिस्टर विश्वास शांतपणे तिच्याकडे पाहून मनामध्ये विचार करू लागतात....
" हॅलो, तुम्ही कसला विचार करत आहात ? " त्यांच्याकडून अजूनही काही उत्तर आले नाही म्हणून भार्गवी पुन्हा एकदा विचारते...
" ते... ते आपल्याला थोड्या वेळातच पोलीस स्टेशनला जाण्यासाठी निघावे लागणार आहे... " मिस्टर विश्वास भानावर येत तिच्याकडे पाहून बोलतात...
" पोलीस स्टेशन... " पोलीस स्टेशनचे नाव घेतल्याबरोबर भार्गवीला तिचे जुने दिवस आठवतात.... तसा तिच्या अंगावर सरसरून काटा उभा राहतो आणि भीतीने तिचे शरीर थरथर करू लागते.... ती केविलवाण्या नजरेने मिस्टर विश्वास यांच्याकडे पाहू लागते....
" घाबरू नकोस, यावेळी तुला स्वतःला निर्दोष साबित करण्यासाठी तिकडे जायचं आहे.... तुला कोणीही काहीही बोलणार नाही... आपल्या जवळ असलेले पुरावे आपण त्यांना दिलेच आहेत परंतु काही प्रोसिजर साठी तुझी ही गरज लागणार.... " मिस्टर विश्वास तिला धीर देत बोलतात..
" भार्गवी तू काहीही काळजी करू नकोस जोपर्यंत विश्वास तुझ्या सोबत आहे तोपर्यंत तुला काहीही होणार नाही.... " आजि आत्मविश्वासाने एक नजर विश्वास यांच्याकडे पाहून भार्गवीला बोलते....
" हो.. " भार्गवी पण आपल्या आजीचं बोलणं ऐकून होकार देते....
सकाळचा नाश्ता आठवण तयारी करून विश्वास भार्गवीला घेऊन आपल्या गाडीतून पोलीस स्टेशनला जायला निघतो... पुढच्या काही वेळातच ते पोलीस स्टेशनला येऊन पोहोचतात.... मुख्याधिकारी ऑलरेडी तिकडे आलेले असतात...
विश्वास यांची गाडी पोलीस स्टेशनच्या बाहेर येऊन थांबते तसे ते आपली गाडी पार्किंग मध्ये लावून गाडीतून खाली उतरतात आणि भार्गवीच्या बाजूने जाऊन तिचा दरवाजा उघडतात... भार्गवी गाडीमधून खाली उतरत पोलीस स्टेशन कडे पाहू लागते.... जुने दिवस आठवणी तिचं मन पुन्हा उदास होते.... तिच्या चेहऱ्यावरची भीती पाहून ते आपल्या हाताने हलकेच तिचा हात पकडून तिला नजरेने धीर देत पोलीस स्टेशनच्या दिशेने चालायला सांगतात... भार्गवी त्यांच्यासोबतच पोलीस स्टेशनच्या पायऱ्या चढू लागते...
त्या पोलीस स्टेशनच्या भिंतीवरून , तिकडे असलेल्या हवलदारावरून तिची नजर फिरू लागते.... काही दिवसापूर्वी आपल्याला याच ठिकाणी आणले होते आणि इकडे असलेल्या जेलमध्ये बंद करून ठेवले होते... पुन्हा एकदा त्या दिवसांचा विचार येतात तिच्या चेहऱ्यावरून घामाच्या धारावाहू लागतात....
मिस्टर विश्वास तिला घेऊन डायरेक्ट मुख्याधिकारी च्या केबिनमध्ये जातात.... दोघेही तिकडे जाऊन बसतात...
" भार्गवी, तुम्ही ठीक आहात ना ... " मुख्याधिकारी पण तिच्या चेहऱ्यावरची भीती पाहून तिच्याजवळ पाण्याचा ग्लास देत तिला विचारतात.... भार्गवी होकारात्मान हलवत पटकन त्या ग्लासात असलेले पाणी पिऊ लागते...
" तुम्हाला आता घाबरण्याचे काही कारण नाही... तुम्ही दिलेले पुरावे आणि त्या लॅपटॉप मध्ये असलेले सगळे पुरावे आता आमच्या जवळ आहेत... कोर्टामध्ये पुन्हा एकदाही केस उभी करून आम्ही ते सगळे पुरावे त्या माणसांच्या विरोधात सादर करणार आहे आणि तुमची या सगळ्यातून निर्दोष मुक्ताता करणार आहे... तुम्ही फक्त आम्ही जे सांगाल की प्रोसिजर करा बाकी सगळ्या गोष्टी आम्ही दोघे बघून घेऊ.... " मुख्याधिकारी शांतपणे तिच्याकडे पाहून तिला सांगू लागतात... त्यांचं बोलणं ऐकून भार्गवी ला ही धीर येतो...
मुख्याधिकारी आणि मिस्टर विश्वास ते दोघेही काही प्रोसिजर कंप्लीट करत असतात तोपर्यंत भारताची फक्त त्यांच्याकडे शांतपणे पाहत बसलेली असते...
" चला, आपण आपल्या वकिलाला आहे सगळं घेऊन पाठवल्यावर उद्या सकाळीच आपल्याला कोर्टात हजर राहावे लागेल आणि हे सगळे पुरावे आपल्याला कोर्टापुढे सादर करावे लागतील.... या काही डॉक्युमेंट्स वर भार्गवीच्या सह्या पाहिजे आहे.... त्या झाल्या तर तुम्ही घरी गेला तरी चालेल.... " मुख्य अधिकारीच्या दोघांकडे पाहून त्यांना बोलतात.... त्यांनी दिलेल्या डॉक्युमेंट्स फार कमी शांतपणे सही करू लागते....
" सर , रोहन आणि धर्मेश ते दोघे पण इकडे जेलमध्ये आहे का ? " सह्या झाल्याबरोबर भार्गवीला त्या दोघांची आठवण येते तशी ती शांतपणे मुख्याधिकारी यांच्याकडे पाहून त्यांना विचारते....
तिच्या तोंडातून धर्मेश चे नाव ऐकून मात्र विश्वास रागानेच आपले मूठ आवळून घेतात... अजूनही तिच्या मनामध्ये त्याची काळजी आहे ही गोष्ट त्यांना सहन होत नाही...
" हो, रोहन इकडेच जेलमध्ये आहे... ज्या ठिकाणी तुम्हाला ठेवले होते सध्या तू तिकडेच आहे आणि धर्मेश त्याला कालच हॉस्पिटलमध्ये घेऊन गेलो होतो त्याच्या जखमेवर मलम पट्टी करण्यात आली... डॉक्टरांनी एक दिवस त्याला तिकडेच ठेवायला सांगितले होते.... आता थोड्या वेळापूर्वीच मी काही हवालदारांना पाठवले आहे..... ते लोक धर्मेश ला घेऊन येतच असतील...." मुख्याधिकारी एक नजर विश्वास यांच्या चेहऱ्याचे निरीक्षण करत भार्गवीला उत्तर देतात....
" तुमच्या दोघांची काही हरकत नसेल तर मी एकदा त्यांना भेटू शकते का ? " भार्गवी शांतपणे त्या दोघांकडे पाहून त्यांना विचारते....
" हो, तुला भेटायचं जर असेल तर तू भेटू शकतेस ? " असे बोलून मुख्याधिकारी एका हवालदाराला आत बोलवतात...
" या मॅडमला त्या रोहनला भेटायचे आहे.... तुम्ही यांना पर्यंत घेऊन जावा... " मुख्याधिकारी हवालदार कडे पाहून त्याला सूचना देतात....
" मिस्टर विश्वास तुम्ही पण माझ्यासोबत चला ना.... " ती जागेवर उठली तरीही मिस्टर विश्वास तसेच बसलेले आहे हे पाहून ती स्वतःच पुढे येऊन त्यांना विचारते....
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा