मतलबी भाग अंतिम

“सगळं म्हणजे काय ग? तुझे भाऊ काही क्लासवन ऑफिसर नाही, की टाटा, अंबानी नाही. तुला कितीही दिलं तरी तुझं मन भरत नाही. तुझ्या माहेरची परिस्थिती इतकी बेताची असूनही, तुला त्याची काहीच जाणीव नाही. वेळप्रसंगी आम्ही आमच्या सगळ्या हौस-मौज बाजूला ठेवून, पोटाला चिमटा देऊन, तुझ्या सगळ्या मागण्या पूर्ण करतो आणि तूच आमच्या डोक्यावर नाचते. प्रत्येक वेळी, तू मागितलेली प्रत्येक वस्तू, तुला पाहिजेच असते. या घरची लेक म्हणून, भावांची बहीण म्हणून तुझं काहीच कर्तव्य नाही का? तुझ्या अपेक्षांचा ओझं तू नेहमी तुझ्या भावांच्या पाठीवर का लादतेस? मोठ्याने त्याच्या अंधणातला फ्रिज दिला तर तो तुला नको होता, नवीन हवा होता, त्याने फ्रिज विकून आणि प्रदीपने कर्ज काढून तुला फ्रीज घेऊन दिला. फोनसाठीही तू तशीच भुनभुन केली. नवऱ्याच्या आजारपणाची तुला इतकी काळजी होती तर माझी मुलं पैसे जमवायला वेळ लावतात म्हणून गावभर शिमगा कशाला केलास? तुझ्याजवळ सोनं होतं ते गहाण ठेवायचं होतं. ते तर तू तुझ्या मुलींसाठी ठेवलं. स्वतःचा मतलब कसा समजतो तुला? तुझ्या भावांची पण लग्न झाली आहेत. त्यांचा पण संसार आहे. त्यांनाही मुलं बाळ आहेत. पण ते तुझ्या लक्षातच येत नाही. प्रत्येक वेळी तुला सगळं माहेराहूनच हवं असतं.”